مقایسه روش های مختلف نگهداری طولانی مدت و بقای ایزوله های استرپتوکوک پنومونیه

Authors

علی احمدی

ali ahmadi molecular biology research center, baqiatallah university of medical sciences, tehran, iranمرکز تحقیقات بیولوژی مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران ملیحه طالبی

malihe talebi department of microbiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iranگروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران الناز پرویزی

elnaz parvizi department of microbiology, science and research branch, islamic azad university, fars, iranگروه میکروب شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران غلامرضا ایراجیان

gholamreza irajian department of microbiology, school of medicine, iran university of medical sciences, tehran, iranگروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

abstract

زمینه و اهداف: یکی از مشکلات مهم در جداسازی و تشخیص استرپتوکوکوس پنومونیه از نمونه های بالینی، حساسیت زیاد، اتولیز سریع و درنتیجه ناتوانی در نگهداری ایزوله های پنوموکوک می باشد. ازاین رو برای حفظ ایزوله ها به روش های اختصاصی نگهداری میان مدت و طولانی مدت باکتری موردنیاز است. در این مطالعه کارایی چندین محیط کشت مختلف برای نگهداری ایزوله های استرپتوکوکوس پنومونیه باهم مقایسه و بررسی شد. مواد و روش کار: در سال 1394، دوسویه استاندارد پنوموکوک atcc 49619 و atcc 6305،30 ایزوله بالینی، و30 ایزوله فلور نرمال پنوموکوک موجود از مطالعه قبلی انتخاب شدند. سپس  برای نگهداری میان مدت، محیط کشت دورسه آگار و برای نگهداری طولانی مدت، سه محیط نگه دارنده شاملskim milk-tryptone-glucose-glycerin  (stgg)، نوترینت براث غنی شده و todd hewitt broth (thb) ساخته شده و کارایی آن ها در نگهداری ایزوله های پنوموکوک ارزیابی شد. یافته ها و نتیجه گیری: 95 درصد از ایزوله های کشت داده شده روی محیط دورسه پس از 70 روز و80 درصد پس از 4 ماه بعد توانایی رشد داشتند. هر سه محیط نگه دارنده طولانی مدت، تا یک سال کارایی خوبی داشتند، اما نوترینت براث غنی شده توانست تا 2 سال باکیفیت بهتری باکتری را حفظ کند. تفاوتی بین ایزوله های جداشده از بیمار و ایزوله های فلور نرمال در توانایی بقا در محیط وجود نداشت. همچنین مهاجم بودن منشأ بالینی ایزوله ها تأثیری روی میزان بقای آن ها نداشت. می توان از محیط کشت دورسه اگار به عنوان یک روش ارزان و ساده و بسیار کاربردی برای نگهداری میان مدت و از محیط نوترینت براث غنی شده برای نگهداری بلندمدت ایزوله های پنوموکوک در آزمایشگاه تشخیص طبی استفاده کرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه روش‌های مختلف نگهداری طولانی‌مدت و بقای ایزوله‌های استرپتوکوک پنومونیه

زمینه و اهداف: یکی از مشکلات مهم در جداسازی و تشخیص استرپتوکوکوس پنومونیه از نمونه‌های بالینی، حساسیت زیاد، اتولیز سریع و درنتیجه ناتوانی در نگهداری ایزوله‌های پنوموکوک می‌باشد. ازاین‌رو برای حفظ ایزوله‌ها به روش‌های اختصاصی نگهداری میان‌مدت و طولانی‌مدت باکتری موردنیاز است. در این مطالعه کارایی چندین محیط کشت مختلف برای نگهداری ایزوله‌های استرپتوکوکوس پنومونیه باهم مقایسه و بررسی شد. مواد و رو...

full text

در ایزوله های OqxA بررسی الگوی ژنتیکی و نقش پمپ کلینیکی کلبسیلا پنومونیه

Background and purpose: The increasing emergence of multidrug resistance among Klebsiella pneumoniae nosocomial isolates has limited the therapeutic options in treatment of infections caused by these bacteria. The beta-lactamases, efflux pumps and porins constitute the major defense mechanisms of antibiotic resistance of these bacteria. The aims of the present study were detection of OqxA an...

full text

مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان‏‏های مختلف آلودگی با بزاق در آزمایشگاه

مقدمه: از موثرترین روش‏های پیشگیری از پوسیدگی دندان، استفاده از فیشورسیلانت می‏باشد، اما استفاده از فیشورسیلانت بخاطر احتمال آلودگی با بزاق در حین کار با مشکلاتی همراه است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمان‏های مختلف آلودگی با بزاق و مقایسه آنها با یکدیگر بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 92 عدد دندان پرمولر سالم انسان در چهار گر...

full text

شیوع ژن بتالاکتامازهای وسیع الطیف نوع AmpC در ایزوله های بالینی کلبسیلا پنومونیه

زمینه و اهداف: مواد ضدمیکروبی بتالاکتام در حال حاضر رایج ترین درمان برای عفونت های باکتریایی می باشند. استفاده از آنها منجر به بروز مقاومت باکتری های گرم منفی در برابر آنتی بیوتیک های بتالاکتام در سراسر جهان می شود. آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) آنتی بیوتیک های بتالاکتام را هیدرولیز و غیرفعال می کنند. آنزیم های AmpC در کلاس C طبقه بندی ESBLs جای دارند. آنزیم های AmpC تیپیک که سفالوس...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

جلد ۱۰، شماره ۶، صفحات ۷۲-۷۷

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023